Արա ԱԼՈՅԱՆ-Նկատառում` նախագահի ընտրություններից 4 տարի հետո և հիշեցում` նոր ընտրության նախաշեմին

Քաղաքական կոալիցիան, թերևս, կարելի է համեմատել բռունցքի հետ` որպես ոչ միայն ուժի, այլև հենց տարազոր միասնականության, սինէրգիայի խորհրդանիշ` տարբերությունների միջոցով քաղաքական ու պետական կոնսոլիդացիայի նկատառումով:
Բայց սա, ինչպես ասում են, բաղձալի մակարդակում:
Իսկ իրականում այդ բռունցքը կարող է դյուրությամբ մասնատվել կամ էլ այլ ձև ընդունել` ասենք, վերածվելով երեք մատների հայտնի կոմբինացիայի` հակառակորդ ուժերին կամ, որ ամենավտանգավորն է, սեփական ժողովրդին ի տես:
Միշտ էլ կոալիցիայում կգտնվի մեկը, որ բռունցքից վեր կհանվի բութ մատի պես` խորհրդանշելով, որ ամեն ինչ «օ-քեյ» է, կգտնվի մեկը, որ ցուցամատի պես չի խորշի մտնել սրա-նրա քթախոռոչներն ու դրանից հետո մաքրասիրության ու բարոյականության դասեր տալ, և մեկը, որ միջնամատի գռեհիկ դերակատարություն կունենա` հարկ եղած դեպքում քննադատողներին «դավայ դոսվիդանիյա» ասելու ու, ռսի ասած, երեք տառերի հասցեով ուղարկելու համար:
Եվ զարմանալիորեն ու դժբախտաբար հենց այդ երեք մատներով էլ կառուցվում է երեք մատների կոմբինացիան:

Մեկնաբանություններ